http://serwisy.gazeta.pl/i/gazeta.gif[/img]]
Dąbrowa Górnicza walczy o Pogorię IV
Joanna Zielińska
19-07-2006, ostatnia aktualizacja 19-07-2006 22:20
Do niedzieli Dąbrowa Górnicza ma prawo pierwokupu działki, na której jest zalew Pogoria IV. Po tym terminie teren należący do spółki Kopalni Piasku Kuźnica Warężyńska może trafić w prywatne ręce. - Będziemy walczyć o zalew do ostatniej kropli krwi - zapowiada Tadeusz Strzelecki, pełnomocnik prezydenta Dąbrowy.


Mieszkańcy boją się, że prywatny właściciel ograniczy dostęp do zalewu
Mieszkańcy miasta obawiają się, że gdy zalew trafi w prywatne ręce, nie będą mogli korzystać ze zbiornika. - Już teraz część ścieżki rowerowej jest zamknięta - mówi Mirosław Śleziak, rowerzysta z pobliskich Łęknic. Śleziak słyszał o planach sprzedaży ziemi i nie kryje oburzenia: - Te tereny powinny należeć do miasta, dlaczego ktoś nagle ma ogrodzić nasz zalew?

O Pogorii IV mówi się, że to najbardziej dochodowa "dziura" na dąbrowskiej ziemi. Miasto ma prawo pierwokupu, ale decyzja musi zapaść do 23 lipca. Po tym terminie o zbiornik, który należy do Błękitnej Laguny, spółki Kopalni Piasku Kuźnica Warężyńska, będą się bić prywatne firmy.

Nieoficjalnie wiadomo, że działką interesuje się spółka Ciepłownictwo z Nowej Rudy. - To bardzo dobry teren, który w przyszłości może przynieść miastu duże pieniądze - mówi pełnomocnik Strzelecki. Dodaje, że prezydent Jerzy Talkowski chce skorzystać z prawa pierwokupu i przeznaczyć na ten cel 2 mln zł z budżetu miasta. Sprzeciwiają się temu opozycyjni radni SLD-UP.

- Miasto już ma 90 mln zł długu. Nie warto wydawać kolejnych milionów na wątpliwy interes - argumentuje Tomasz Sołtysik, radny SLD. Sołtysik uważa, że dochody z Pogorii IV będzie można czerpać dopiero za kilkadziesiąt lat, kiedy zakończy się tam wydobywanie piasku.

Inaczej kalkuluje prezydent, którego zdaniem teren może być w przyszłości wart 70 mln zł. Dodatkowo kasę miasta zasilałyby dochody z rekreacji, która będzie się na Pogorii rozwijać. - Miasto chce stworzyć kompleks wypoczynkowy. Już pojawiły się propozycje z londyńskiego Yacht Club'u, by stworzyć tu ośrodek dla żeglarzy - mówi Strzelecki.

Radni z Dąbrowy sami nie wiedzą, na co się zdecydować. Na jednej sesji opowiedzieli się za zakupem Pogorii IV, na kolejnej nie zgodzili się na przeznaczenie na ten cel pieniędzy z budżetu miasta. - Całą sprawę skierujemy do prokuratury - zapowiada Strzelecki. Jego zdaniem, blokując inwestycję, radni działają na szkodę miasta.

http://img.naszemiasto.pl/grafika/lgDZ.gif[/img]]
Miasto nie kupi działki nad Pogorią IV
dziś

Tuż przed zakończeniem obecnej kadencji samorządowej władze Dąbrowy Górniczej planują coraz więcej wydatków. Największe zamieszanie trwa wokół zakupu działki nad zbiornikiem retencyjnym Kuźnica Warężyńska, zwanym potocznie Pogorią IV.

70-hektarowy teren, położony od strony Wojkowic Kościelnych i Ujejsca, należy do spółki Błękitna Laguna, która trudni się wydobyciem piasku. Miasto ma prawo pierwokupu tego gruntu, które kończy się jednak w tym miesiącu. Istnieją obawy, że potem teren może kupić firma z Wałbrzycha, która jest nim bardzo zainteresowana.

- Spowoduje to utratę kilkudziesięciu milionów złotych, bo wykup tego terenu przez prywatnego nabywcę i później podzielenie go na mniejsze działki budowlane stworzy możliwości zwielokrotnienia zysku. Ponadto miasto może stracić istotny wpływ na zagospodarowanie tej części obrzeża jeziora i kształtowanie infrastruktury rekreacyjno-turystycznej miasta - tłumaczył Jerzy Talkowski, prezydent Dąbrowy Górniczej.

Nie ma tam też drogi dojazdowej. Prezydent nie wspomniał jednak radnym, że działka nie graniczy z brzegiem, ale jest położona w odległości 250 metrów od jeziora. Ponadto w pasie tym jeszcze przez kilkanaście najbliższych lat będzie wydobywany piasek (koncesja została przyznana aż na 20 lat) i nie da się go w inny sposób zagospodarować.

- Jestem przeciwko spekulowaniu gruntami przez miasto, które powinno czerpać zyski z podatków. Błękitna Laguna trzy razy ogłaszała już w mediach sprzedaż gruntu, ale wtedy nikt w magistracie o tym nie myślał, a zamieszanie zrobiło się dopiero teraz - stwierdził radny Henryk Zaguła.

- W planie zagospodarowania przestrzennego tego terenu wpisany jest tylko sport i rekreacja, więc na razie nie da się tam postawić czegokolwiek innego. Rada Miejska doszła więc do wniosku, że w tej sytuacji nie należy tej działki kupować - dodał Robert Koćma, przewodniczący RM.

Radni odrzucili wniosek prezydenta o przyznanie na zakup gruntów pieniędzy z kredytu (chodzi o ok. 3 mln zł).

Nadchodzi czas rozliczenia;-) Jeszcze mamy demokrację

http://serwisy.gazeta.pl/i/gazeta.gif[/img]]
Pogoria IV kusi czystą wodą
Dorota Brauntsch
06-08-2006, ostatnia aktualizacja 06-08-2006 17:14
Niebezpieczne dno zbiornika Kuźnica Warężyńska nie odstrasza turystów. Mimo zakazu kąpieli co weekend tłumnie gromadzą się tutaj mieszkańcy Zagłębia.
Zbiornik Kuźnica Warężyńska, zwany potocznie przez mieszkańców Dąbrowy Górniczej Pogorią IV, to byłe wyrobisko kopalni piasku. Teraz to największy akwen w okolicy, ale kąpiel w nim jest zabroniona

Nierówny brzeg, skarpy, krzaki i zarośla, ale woda przezroczysta. - Tutaj zaczyna się uskok i duży spad! - krzyczy z wody pan Stanisław do swojej żony. Nie boi się pływać na niestrzeżonym kąpielisku. - Znam dokładnie dno i wiem, gdzie kończy się równy teren - mówi.

Henryk Radaszkiewicz z Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach, ostrzega: - Nie plantowaliśmy dna, co oznacza, że jest nierówne, z uskokami i wyspami porośniętymi różnego rodzaju roślinnością. Łatwo tam o wypadek.

- Ludzi kusi czysta woda, dlatego jak najszybciej trzeba zalegalizować kąpiele na "czwórce" - mówi Roman Szopa z magistratu w Dąbrowie Górniczej. Gmina chce przystosować zbiornik do użytku turystyczno-rekreacyjnego. - Ale teraz ludzie kąpią się tam na własną odpowiedzialność - ostrzega.

http://miasta.gazeta.pl/i/30/katowice/00.gif[/img]]
Z zamku będzińskiego nad Pogorię, czyli w poszukiwaniu szlaku rowerowego
Jerzy Pawleta
2006-09-15, ostatnia aktualizacja 2006-09-15 11:28
Coraz częściej i głośniej mówi się udostępnieniu akwenu Pogoria IV motorowodniakom, o "nurkowisku" czy wreszcie o sztucznej jaskini, służącej do ćwiczeń ratownikom i płetwonurkom. Plany szerokie i ambitne. Postanowiłem sprawdzić na rowerze, jak wygląda to dzisiaj. Jako miejsce startu obrałem największą historyczną atrakcję okolicy, czyli będziński zamek.

RAPORTY
Kaj się karnąć na kole
Będzin prawa miejskie otrzymał w 1358 roku, będąc strategicznym punktem wodnych i lądowych dróg handlowych, m.in. traktu handlowego ze Śląska do Krakowa. Powstały w XIV wieku, położony na wysokiej skarpie na brzegu Czarnej Przemszy zamek, był ważnym ogniwem systemu obronnego warownych budowli Orlich Gniazd wzniesionych przez Kazimierza Wielkiego. Odbudowany z ruin (najazd szwedzki w XVII wieku), mieści dziś Muzeum Zagłębia i jest siedzibą I Chorągwi Czarnego Rycerza Kasztelani Będzińskiej.

Wdrapałem się od strony kościoła pw. Świętej Trójcy i cmentarzy katolickiego oraz żydowskiego na przewierconą zagadkowymi podziemiami Górę Zamkową. O rowerzystach i turystyce rowerowej nikt tu nie pomyślał. Schody, schody i jeszcze raz schody. Utwierdził mnie w tym przekonaniu brak szlaku i jakiejkolwiek mapki czy informacji rowerowej w muzeum zamkowym. Na szczęście zagorzałym rowerzystą okazał się zamkowy strażnik, który udzielił mi praktycznych wskazówek, jak dotrzeć nad Pogorię.

Wyzerowałem licznik i za radą strażnika zjechałem duktem zamkowym w dół, przejechałem most na Czarnej Przemszy i zaraz za nim skręciłem w prawo, kierując się na nadbrzeżny wał, okupowany (w soboty i środy) przez setki ludzi przybywający na targ. Slalomem między nimi po 1,5 km docieram do wiszącego nad rzeką mostku dla pieszych. Jadę wąską ścieżką na wale dalej prosto, mijam tamę (2,2 km) i docieram do mostu i drogi asfaltowej (2,5 km). Tu skręcam w prawo i po 300 m (przed stadionem) w lewo w ulicę Wiejską. Końcówka ulicy to ślepy zaułek. Wracam więc do skrzyżowania (3,5 km) i pytam o drogę przejeżdżającego rowerzystę. Wyjątkowo uprzejmy mieszkaniec dzielnicy Zielona, Przemek, wyjaśnił, że muszę skręcić w lewo w ul. Prostą i podprowadził mnie do miejsca, skąd już nie mogłem zabłądzić. Jadąc za nim, na czwartym kilometrze skręcam na kolejnym rozstaju dróg w lewo (można na wprost do parku Zielona i Pogorii III, ale moim celem jest Pogoria IV) i nieoczekiwanie (4,2 km) w wąską, acz wyraźnie wydeptaną ścieżkę w krzakach w lewo. Jeszcze 50 m i rozstaję się z moim przewodnikiem, który jedzie na wprost przez żelazny mostek, a mój szlak (tak, tak! zielony, turystyczny namalowany na pniu brzozy) biegnie w prawo.

Potwierdzenie szlaku znajduję na betonowym płocie (4,6 km). Asfaltowa jezdnia z tablicą "Dąbrowa Górnicza" przecina dróżkę na 5,6 km pod kątem prostym. Jadę dalej prosto, by dotrzeć (6,2 km) do Centrum Sportów Letnich przy basenie Zielona, gdzie witają mnie liczne boiska i piękne niebieskie tabliczki z wizerunkami rowerzystów i napisami: Pustynia Błędowska 15 km, Pogoria IV zapora 2,5 km, Pogoria III północ 2 km. I jeszcze innymi podobnymi. Po polsku i angielsku. Raduje się moje serce rowerzysty. Witajcie w raju rowerowym!

Zgodnie ze wskazaniem kolejnej niebieskiej tabliczki "Pogoria IV" skręcam w lewo przez mostek i wpadam leśną drogą do krzaczastego zagajnika. Po 600 m - rozwidlenie. Jedna ścieżka skręca w lewo, druga biegnie na wprost, trzecia na wprost i przez mostek nad rzeką. Koniec raju. Zero szlaku czy tabliczki. Skręcam najbardziej wydeptaną ścieżką w lewo, na horyzoncie ani śladu kierunkowskazu, ale za to dziadek kosi trawę. - Panie, miejscowy jestem, jedź pan do mostu kolejowego - poucza. No, dobrze. Na 6,8 km mijam zaporę, a na 7,8 km docieram do żelaznego mostu kolejowego. Ścieżka biegnie na wprost, więc jadę dalej, przede mną widzę już wielka wodę, czyli Pogorię IV. Jest dobrze, ale nie całkiem; ścieżka się zwęża, zwęża, schodzi z wału nad Czarną Przemszę, skręca z rzeką w lewo i robi się ledwo wydeptanym przez wędkarzy śladem. Przejścia do zalewu ani widu.

Wracam na most kolejowy i skręcam (jadąc od dziadka) po drewnianym podeście mostu w prawo. Zaraz za mostem "na czuja" po skosie w lewo i na 8 km docieram do asfaltu, by po chwili skręcić w prawo i wspiąć się na skarpę zbiornika. Wita mnie nowy budynek z zaporą i tablicą "Obiekt hydrotechniczny", asfaltowa ścieżka wzdłuż Pogorii i piękny widok z cumulusami odbijającymi się w błękitnej wodzie.

Ruszam w lewo, mijam kolejny budynek zapory i na równo (oczywiście są to dane orientacyjne, należy przyjąć 10-20 proc. tolerancję) 10 km siadam w sąsiedztwie prywatnej rezydencji na pierwszej spotkanej na trasie ławeczce. Kanapka, termos i... życie jest piękne. Odpoczywam, przyglądając się mijającym mnie z rzadka rowerzystom, spacerowiczom czy rolkowcom. Trafia się nawet rodzinka na rolkach z małą dziewczynką, ale generalnie cisza i spokój.

Prostą jak stół asfaltową ścieżką dla rowerzystów (!) pomykam w stronę widniejącej na horyzoncie kościelnej wieży, mijając na 10,7 km powstający bar. Na otwartej przestrzeni dokucza nieco wiejący wiatr, ale nic to, jest dobrze. Mijając miasteczko z kościołem na 15,3 km, docieram do drogi odbijającej w lewo do Wojkowic Kościelnych, znajdujących się przy trasie szybkiego ruchu z Warszawy do Katowic. 800 m i stoję pod malowniczym XIII-wiecznym kościółkiem pw. św. Mariana i Doroty, rozbudowanym w wieku XV. Tu znajduje się jedyne w Polsce sanktuarium Matki Bożej Dobrej Drogi. W tej samej wsi stoi XVII-wieczny drewniany spichlerz dworski z otaczającymi go pozostałościami dawnego parku. Wracam z górki do mojego 15,3 km oraz ciągle czynnej pozostałości piaskowego wyrobiska, którego lwia część wraz z torami kolejowymi i innymi elementami przemysłowymi znalazła się 25 m pod wodą, tworząc (trochę chyba niebezpieczny) raj dla nurków.

Jadę obok wyrobiska, niestety skończył się asfalt, najpierw utwardzoną, potem polną drogą bez szlaków do wiejsko-podmiejskiej zabudowy (ze trzy budynki). Na 17,5 km wpadam do lasu i piaszczysto-ziemną drogą docieram do kawałka asfaltu, nowego mostka i żwirowej drogi biegnącej w stronę zalewu (18,2 km). Na 19,5 km kończy się żwirek, kończy się droga. Jest tylko piach i woda. Idealne miejsce dla zakochanych. Niespecjalne dla rowerzystów.

Wracać? Nie. Wynajduję piaszczystą drogę wśród pustynnego krajobrazy wzbogaconego kępkami trawy czy niskimi drzewkami i prowadzę rower wzdłuż wody. Momentami trochę jadę, generalnie pcham rower, przeprawiając się przez spływające do Pogorii strumyki. Chwila odpoczynku przy resztkach bunkra (chyba) na 20,5 km i po chwili wspinam się na skarpę uwieńczoną asfaltową drogą i nowym brukowanym chodnikiem, gdzie skręcam w prawo i po chwili znów w prawo w drogę bitą. Na 21,4 km spotykam asfalt dla rowerzystów (końcówka odcinka spod obiektu hydrotechnicznego) i mocno zdziwionego moimi opowieściami o braku tabliczek rowerowych pana Tomasza z Centrum Sportu i Rekreacji w Dąbrowie Górniczej. Z drugiej strony obaj wiemy, że na wandali i palantów, którym wszystko przeszkadza, ciągle jeszcze nie ma mocnych. Zarzekał się, że niedawno wszystkie tabliczki wisiały. Trudno mu nie wierzyć. I że w planie jest dokończenie rowerowej obwodnicy wokół jeziora. Byłoby miło. Natomiast opowieści o zagospodarowaniu terenów w koło jeziora jako rekreacyjne zostały opowieściami. Jak na razie.

Na 22,7 km zamykam 13-kilometrową pętlę wokół oddanego do użytku w 2005 roku zbiornika Pogoria IV, którego długość wynosi 8 km, szerokość 3 km, a głębokość to ok. 30 m. Nowy obiekt, trudno się dziwić, że nie ma go na mapie, którą posiadam, i szukając "czwórki" musiałem posiłkować się informacją uzyskaną u nadzwyczaj życzliwych miejscowych ludzi.

Spod obiektu hydrotechnicznego wracam około 100 m do końca balustrady i w prawo jadę ścieżką do podwójnych torów kolejowych (23,1 km), które przekraczam z rowerem na ramieniu, by siąść na chwilę na ławkach umieszczonych nad brzegiem Pogorii III.

Skręcam w lewo i po chwili docieram do Jacht Klubu Pogoria III, zjeżdżam w dół do mola, przy którym przycumowane są żaglówki i jachty, by od bosmana, pana Waldemara, uzyskać pozwolenie wstępu na drewniany pomost. Za klubem skręcam w prawo na asfalt i dziurawą ścieżką rowerową jadę do 25,5 km, gdzie wzdłuż wody skręcam w prawo w leśno-szutrową drogę, mając po lewej bloki Dąbrowy Górniczej. Jeszcze kilometr i z parkowej dróżki uciekam w prawo nad samą wodę, jadąc przez brzozowy lasek wąskimi ścieżkami wpadającymi prosto na dużą plażę (27,0 km), nad którą góruje czynna cały rok nowa drewniana karczma Orle Gniazdo. Tak, tu na pewno coś zjem. Wybrałem placki po zbójnicku za 9 zł. Palce lizać.

Wracam na plażę, gdzie spotykam rowerzystę Szymona, testującego w towarzystwie łabędzi temperaturę wody w zbiorniku. Obok policjanci na rowerach, panowie Paweł i Tomek z komendy w Dąbrowie Górniczej, utyskują na niesubordynowanych szaleńców na quadach czy motorach crossowych, dewastujących plażę i okoliczne ścieżki oraz trawniki. Samo życie.

Jadę dalej, opuszczając to przyjazne miejsce, by na 29,5 km z asfaltowej ścieżki wokół zalewu na łuku skręcić w lewo, koło niedokończonej budowy domu czy pawilonu, w wąską wydeptaną dróżkę. Jeszcze raz w lewo i przekraczam pierwsze tory kolejowe, by, idąc wzdłuż następnych, przejść mostem kolejowym nad kanałem i asfaltową drogą biegnącą poniżej.

Zaraz za mostem zjeżdżam w dół do asfaltu, tu w prawo i dalej wygodną szosą docieram do miejsca znajomego, czyli Ośrodka Sportów Letnich (31,5 km). Mijam go na wprost (przyjechałem z prawej), po 500 m skręcam ostro w prawo, mając po lewej Zwierzyniec i masę dzieciaków, usiłujących nakarmić będące za kratami dzikie leśne zwierzęta. Nie lubię takich miejsc.

Po kolejnym kilometrze wjeżdżam w zwartą zabudowę dzielnicy Bory w Będzinie. Wita mnie przemysłowy krajobraz z potężnymi kominami elektrowni Łagisza i drewniane czy ceglane domy z kapliczkami pamiętające początki górnictwa w tym rejonie. Na 34 km skręcam w lewo w ulicę Dąbrowską, po 700 m pod kątem prostym w prawo tą samą ulicą i na 36,5 km docieram do skrzyżowania z tablicą "Będzin", stąd w lewo. Droga z dwu- robi się czteropasmowa i wpada do centrum miasta. Po lewej widać już wieże zamku. Ja postanawiam jeszcze obejrzeć z zewnątrz Muzeum Wnętrz usytuowane we wzniesionym w 1702 roku, jako symbol pozycji i rangi rodu Mieroszewskich w Księstwie Siewierskim, barokowo klasycystycznym pałacu. Jest on klasyczną XVIII-wieczną otoczoną parkiem siedzibą szlachecką, wzorowaną na pałacach francuskich. Wjeżdżając w jego wysypaną żwirkiem aleję, widzę młodą parę i gości weselnych bawiących się robieniem zdjęć w pałacowym otoczeniu. Postanawiam przyłączyć się do zabawy, porywając (za zgodą Marcina, pana młodego) urokliwą panią młodą, (już nie pannę) Aleksandrę. Narobiło się trochę sympatycznego zamieszania, ale myślę, że obie strony są zadowolone z niespodziewanych ujęć (wszystkiego najlepszego dla młodej pary!).

Nie był to koniec ślubnych spotkań tego dnia. Okazało się, że miejscem nie mniej lubianym przez nowożeńców w Będzinie jest tutejszy zamek. Aby uderzyć w zamkową kołatkę, oznajmiając koniec trasy (równo 40 km!), musiałem przebić się przez tłumek gości weselnych, fotoreporterów, dzieciaków z "bramkami" i oczywiście młode pary.

Tajemnicze plamy pojawiły się na zbiorniku Kuźnica Warężyńska

Czasem zdarza się, że na wodzie tworzy sie jakby kożuch, mówi Wojciech Zięba.

Na niedawno powstałym w wyrobisku Kopalni Piasku Kuźnica Warężyńska ogromnym jeziorze Pogoria IV mieszkańcy zaobserwowali tajemnicze plamy, ciągnące się na długości kilkuset metrów. Wiele wskazywało na to, że mogło dojść do zanieczyszczenia wód nieznaną substancją o tłustej konsystencji.

- Od strony zachodniej zauważyłam ogromne, ciemne plamy, które wyglądały, jakby ktoś wpuścił tutaj szambo albo jakąś inną ciecz. To wszystko dryfowało od strony obiektów hydrotechnicznych - poinformowała nas Czytelniczka z Dąbrowy.

Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gliwicach, który administruje i nadzoruje funkcjonowanie zbiornika przeciwpowodziowego oraz sąsiedniej Pogorii III usłyszał o potencjalnym skażeniu od DZ.

- Zaraz tę sprawę wyjaśnimy. Nie może być jednak mowy o jakieś awarii, czy katastrofie ekologicznej - stwierdził Henryk Radaszkiewicz, zastępca dyrektora RZGW.

Zbiornik o powierzchni 560 ha i głębokości 23 metrów został w czwartek dokładnie sprawdzony, podobnie jak Pogoria III, ale pracownicy RZGW nie znaleźli większych zanieczyszczeń. Nie wykluczają jednak, że na powierzchni wody faktycznie mogły unosić się ciemne skupiska plam.

- Woda jest w zasadzie czysta, ale czasami zdarza się, że pojawiają się tutaj jakieś skupiska zanieczyszczeń. Szczególnie, kiedy na powierzchni wody osadzą się pyły z atmosfery, a do tego dołączą się pyłki roślin. Wtedy tworzy się coś w rodzaju kożucha. Nie możemy także wykluczyć, że jakieś iły i inne drobinki pojawią się w wodzie w związku z wydobyciem piasku od strony Siewierza przez tamtejszy zakład górniczy - wyjaśnia Wojciech Zięba, kierownik inspektoratu gospodarki wodnej RZGW.
(pas) - Dziennik Zachodni

Zalana po brzegi
DZ

Zbiornik retencyjny Kuźnica Warężyńska, który powstał w wyrobisku kopalni piasku, został w całości wypełniony wodą. Tym samym Pogoria IV osiągnęła normalny, zakładany stan piętrzenia, wynoszący 264 metry nad poziomem morza. Teraz jezioro pod kontrolą specjalistów przybierze jeszcze kilka centymetrów.

Spiętrzenie na próbę

- Chcemy sprawdzić, jak woda o takim spiętrzeniu będzie oddziaływać na okoliczne tereny i brzegi, a potem wrócimy do zakładanego wcześniej stanu - mówi Wojciech Zięba, kierownik inspektoratu gospodarki wodnej RZGW.

System kontroli i sterowania wszystkimi urządzeniami nadzorującymi poziom i przepływ wód w zbiorniku jest w pełni skomputeryzowany. Jeśli tafla wody ma się obniżyć, wystarczy tylko nacisnąć odpowiedni przycisk.

- Osiągnęliśmy faktycznie zakładany stan piętrzenia wód, który może się wahać o kilka centymetrów. Teraz będziemy utrzymywać stały poziom, a kontrolowany odpływ zabezpiecza specjalny jaz. Zmieści się tutaj maksymalnie 36 milionów metrów sześciennych tak zwanej martwej wody, a docelowo zbiornik może jej przyjąć 51 mln metrów sześciennych. Na obrzeżach są zamontowane urządzenia wodowskazowe i na bieżąco prowadzony będzie pomiar stanu wód - dodaje Henryk Radaszkiewicz, zastępca dyrektora RZGW w Gliwicach.

Ochronne boje

Na Pogorii IV pojawiły się też specjalne, pomarańczowe boje. Mają ograniczyć strefy dostępu i zapobiegać zbliżaniu się nieproszonych gości do urządzeń i niebezpiecznych miejsc.

- Kuźnica Warężyńska nie jest na razie odpowiednio przystosowana do pełnienia funkcji rekreacyjnych, dlatego takie zabezpieczenia są koniecznością. Chodzi tutaj głównie o miejsca eksploatacji piasku, która nadal trwa w zakładzie górniczym od strony Siewierza, a także obiekty hydrotechniczne. Zależy nam, by nikt się tam nie kręcił, a wcześniej zdarzało się także, że próbowano żeglowania na dziko. Zbiornik nie jest do tego gotowy - podkreśla Henryk Radaszkiewicz.

Koncepcja zagospodarowania brzegów Pogorii IV i udostępnienia wód amatorom sportów wodnych przygotowywana jest w dąbrowskim magistracie. Musi jednak uzyskać akceptację Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach. Pierwsze prace prawdopodobnie rozpoczną się w przyszłym roku.

Plany już wkrótce

Pierwotnie miało tu powstać specjalne nurkowisko, składające się z podwodnych instalacji, w tym studni o średnicy 12 metrów (z betonu lub stalowych grodzi) o głębokości 31 metrów. To pozwoliłoby na szkolenie płetwonurków specjalistycznych służb. Ostatecznie zrezygnowano jednak z tej koncepcji.
- Jesteśmy w trakcie opracowywania dokumentacji i weryfikacji planów. Generalnie nie można jednak zapominać, że Kuźnica Warężyńska przede wszystkim pełni funkcję przeciwpowodziowe. Dlatego chcemy, by dominowała tu cicha i łagodna forma wypoczynku. Z pewnością tafla wody nie zostanie udostępniona dla sprzętów napędzanych silnikami - podkreśla dyrektor Radaszkiewicz.

Dobra jakość wód zasilających jezioro ma umożliwić hodowlę ryb (w tym również szlachetnych), co będzie stanowiło niemałą atrakcję dla wędkarzy. Pogoria IV ma być także połączona z sąsiednim jeziorem Pogoria III, obecnie najpopularniejszym miejscem letniego wypoczynku mieszkańców miasta i okolic. By na tak rozległym obszarze ratownicy wodni mogli czuwać nad bezpieczeństwem wypoczywających, w planach jest także budowa między oboma tymi zbiornikami nowoczesnej bazy Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.

Zalew chroni miasto

Powierzchnia Pogorii IV ma 560 ha, a maksymalna głębokość wynosi około 23 m. Jezioro zasilają wody Czarnej Przemszy i Trzebyczki, wprowadzane po kamiennych kaskadach, co zapewnia jej dodatkowe napowietrzenie. Włączając Kuźnicę Warężynską do systemu zbiorników Przeczyce i Pogoria III, Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gliwicach stworzył zespół zbiorników retencyjnych zlewni Czarnej Przemszy. Ma to umożliwić prowadzenie zintegrowanej gospodarki wodnej, zarówno przypadkach zagrożenia powodziowego, jak również

w czasie niedoborów wody w zlewni. Wiodącą funkcją zbiornika będzie zwiększenie stopnia ochrony przeciwpowodziowej doliny Przemszy poniżej zbiornika, w szczególności zabezpieczenie przed powodzią obszarów zabudowy miejskiej Będzina, Mysłowic, Sosnowca, Jaworzna oraz innych miejscowości.

No to po nurkowisku

No to po nurkowisku

Jak żyję (prawie 30 lat), nie pamiętam w naszym mieście żadnej powodzi. Dlatego wciąż nie rozumiem o co chodzi z tą ochroną przeciwpowodziową. Cały czas myślałem że Pogoria IV będzie służyć głównie rekreacji.

to zle myslales bo od poczatku wiadomo jaki jest cel zbiornika. Inaczej nawet panstwo by nic nie dalo.
W 1997r bardzo malo brakowalo. Ledwo uratowano wtedy miedzy innymi kopalnie piasku przed zalaniem.
Pewnie tez nie pamietasz jak w 1997 podniosly sie wody gruntowe i polowa piwnic w DG byla zalana

Poprawka - wiedziałem jaki jest OFICJALNY cel powstania zbiornika. Ale myślałem, że to taka podkładka aby dostać pieniądze. Wszędzie media trąbiły o plażach, żaglówkach, hotelach i restauracjach, ścieżkach rowerowych oraz o rekultywacji wyrobiska po kopalni.
A co do powodzi - czy istnienie zbiornika spowoduje, że teraz w przypadku powtórki z 1997 poziom wód gruntowych nie podniosie się i piwnice nie będą zalane?

Jak żyję (prawie 30 lat), nie pamiętam w naszym mieście żadnej powodzi. Dlatego wciąż nie rozumiem o co chodzi z tą ochroną przeciwpowodziową. Cały czas myślałem że Pogoria IV będzie służyć głównie rekreacji.

no to wiemy juz przynajmniej od roku ze nurkowisko ma powstac na III