Różnica jest taka że Niesiołowski i Komorowski spędzili lata w kryminale a jaruś został wypuszczony do domu.

Na serio wierzysz, że SB o nim nie wiedziało? Ładnie zostałeś zindoktrynowany

Odniesiesz się do mojej wypowiedzi czy przeszła ci jakoś niezauważona?

1. Czemu Czuma nie czuje żalu do Niesiołowskiego?
2. Czy zarzuciłeś mi, że nie wiem o co był proces z Panią Królikowską pomimo tego, ze sam uważałeś ją za ŻONĘ Niesiołowskiego?

1. bo sa kolegami
2. mam zacząć wymieniać w ilu ty rzeczach się pomyliłeś? w ponad 3.. poza tym aż taka zbrodnia narzeczoną po zaręczynach nazwać żoną? chyba jednak mniejsza niż pomylić się co do braku dowodów na współprace jak sa lojalki, protokoły z przesłuchań i przeprosiny Niesiołowskiego..
3. czytaj ze zrozumieniem nigdzie nie napisałem, ze o Jarku SB nic nie wiedziało, bo wiedziało i też go przesłuchiwali ale nic nie powiedział, a haków na niego nie mieli.

2. W czym się pomyliłem? Owszem podałeś dowód na to, że Niesiołowski pękł na przesłuchaniu. Pokaż dowód na to, że sam przychodził do służb bezpieczeństwa z jakimiś wiadomościami. Dla mnie to jest zasadnicza różnica.

I ty nie pomyliłeś się nazywając narzeczoną - żoną. Ty pomyliłeś 2 różne osoby. Pewnie dlatego, że obie panie nazywały się Królikowskie... I jeszcze śmiesz mi zarzucać, że nie wiem o co był proces. Ty za to zgrywasz bardziej kumatego aniżeli jesteś w rzeczywistości.

"Chłopie nie ma dowodów na to, że Niesiołowski donosił.

3. Takich opozycjonistów jak on były tysiące... I czytając ze zrozumieniem dochodzę do wniosku, że skoro go nie złapali to też go nie przesłuchiwali. Ale zaraz pewnie mi powiesz, że nie napisałeś, że go nie złapa

Tak czy inaczej. Jarosław Kaczyński strzelił sobie w stopę chwaląc Gierka.

To tylko dowodzi jakimi byli opozycjonistami, jak widać Jarek umiał działać w podziemiu i być lojalny przez co go nie złapali, mimo ze kolportował prasę, pisał artykuły i współorganizował akcje.

idabrowa.pl

Tu nadaje Dąbrowa
Redakcja: Przemysław Kędzior
Dodany: 18.09.2010,
O tym, że Dąbrowa to malownicze miejsce, w którym ciekawie i aktywnie można spędzić czas przekonają się słuchacze RMF i widzowie TVS.

Jutrzejszy I Dębowy Maraton Rolkowo - Rowerowy na bieżąco będzie można śledzić w mediach. Programy poświęcone tej imprezie wyemitują RMF i TVS.

Niedzielny program RMF Extra, między godziną 10:00 a 15:00, nadawany będzie prosto z Dąbrowy Górniczej.

W Dąbrowie pojawią się wysłannicy RMF FM -prowadzący program RMF Extra, Marta Grzywacz i Piotr Jaworski.

Cały program będzie miał tego dnia charakter sportowy, rodzinny i rekreacyjny. Marta i Piotr będą nie tylko relacjonować przebieg Maratonu, ale także zachęcać słuchaczy do odwiedzenia Dąbrowy Górniczej, idealnego miejsca dla tych, którzy cenią sobie ruch i aktywny wypoczynek.

Słuchacze dowiedzą się m. in., że Dąbrowa to najbardziej zielone miasto Śląska i Zagłębia i stolica Dębowego Świata - projektu, w którym Dąb jako symbol ma szczególne znaczenie. Usłyszą też o rekreacyjnych atrakcjach miasta, „pojezierzu dąbrowskim" czy malowniczych szlakach rowerowych.

W czasie programu odbędzie się konkurs z atrakcyjnymi nagrodami. Mieszkańcy Dąbrowy Górniczej mogą słuchać radia RMF FM na częstotliwości 93,00 Mhz.

W niedzielę Maraton zagości także na antenie TVS. Już od godz. 8 będzie można śledzić przygotowania do imprezy.


W kolejnych wejściach widzowie dowiedzą się m.in. o rozbudowie bazy sportowo-rekreacyjnej nad Pogorią i w parku Zielona w ramach projektu Centrum Sportów Letnich. Zobaczą, jak prezentują się dąbrowskie obiekty sportowe, kompleksy boisk i Eurocamping. Poznają działalność WOPR i sekcji psów ratowniczych.

Do tego nie zabraknie oczywiście głównego „dania", czyli relacji ze zmagań rolkarzy i rowerzystów

W kopalni w Dąbrowie Górniczej było jak w Chile

2010-10-14 19:20:28, aktualizacja: 2010-10-14 20:27:29

41 lat temu 24 lipca 1969 roku w Polsce wydarzyła się katastrofa górnicza podobna do tej, jaką widzieliśmy w Chile. W kop. gen Zawadzki w Dąbrowie Górniczej do wyrobisk przedostało się 90 tys. m3 wody i mułu z osadnika "Jadwiga II". Pod ziemią uwięzionych zostało 89 górników.
Akcja ratunkowa powiodła się, zginęła jedna osoba, reszta została uwolniona. Co ważne, by dotrzeć do zasypanych, pierwotnie wiercono otwory podobne do tych, które widzieliśmy w Chile i za pomocą takich samych cygar planowano ich wydostać spod ziemi. Jednak w efekcie górników uratowano zupełnie inną metodą. Opowiedział mi o tym szef ratowników w kop. Zawadzki, który kierował akcją pod ziemią inż.
Jasiak

Inż. Adrian Jasiak:

24 lipca 1969 roku godz. 10 45. dostaliśmy sygnał o wdarciu się wody do kopalni. Tyle co wyjechałem z dołu po sprawdzeniu sytuacji, mieliśmy wcześniej informację o przecieku, nie wyglądało groźnie. Kiedy wyjechałem brudny na górę dostałem informację, że mam natychmiast stawić się u dyrektora. Woda gruchnęła z całą siłą. Szła w kierunku oddziału 3, tam gdzie wydobywano węgiel.

Kopalnia Zawadzki miała wówczas jedną z pierwszych w Polsce centralnych dyspozytorni, gdzie był centralny system uruchamiania alarmu i kierowania powietrzem. Wszędzie na dole były zainstalowane systemy alarmowe. i urządzenia głośnomówiące. Wkrótce woda zalała kopalnię, ale urządzenia zadziałały i ludzie dowiedzieli się o zagrożeniu i osoby dozoru natychmiast zgromadziły na dole wokół siebie ludzi i poszli w wyższe miejsca, przewidując gdzie ta woda poleci. W ten sposób natychmiast uruchomiono akcję ratowniczą i rozpoczęła się ewakuacja ludzi z dołu.

Na dole mieliśmy wtedy rano 1500 osób. Rozpoczęło się wielkie liczenie i sprawdzanie, kto wyjechał. Nawet do domów jeździliśmy sprawdzać.

Okazało się, że brakowało 119 ludzi. taka była pierwsza informacja. Wiadomo, było, też, że odcięte były wszystkie możliwe drogi dotarcia do tych ludzi.

Pierwsza udana akcja ratunkowa była już o godz. 12, Sygnalista obsługujący maszynę wyciągową szybu Ciężkowski został na podszybiu uwieziony w pomieszczeniu sygnalisty. Woda przytkała mu drzwi. Ten człowiek miał 30 centymetrów wody do stropu i ta woda się podnosiła. Zdążył powiadomić o tym dyspozytora, zanim zalało telefon.

Poprowadziłem te akcję i go stamtąd wyciągnąłem. Cudem do niego dotarliśmy, zjechaliśmy w ostatniej chwili na dachu klatki. Woda się lała nam z mułem po łbach, ale jechaliśmy do chłopa. Udało się.

Potem sztab na kopalni z dowodzącym akcją dyrektorem zaczął planować akcję ratunkową. Eksperci ze wszystkich górniczych szkół i instytutów natychmiast zaczęli obliczenia. Ustalono 5 dróg dostania się do tych ludzi. Analizowaliśmy, którą będzie można dojść. Wkrótce sztab akcji ustalił, że część ludzi jednak wyjechała i pod ziemią jest 89 osób. Jeszcze nie wiedzieliśmy, że jeden górnik nie żyje. Wszystkie drogi dojścia do nich były zawalone. Wiedzieliśmy, w którym regionie mogą być ludzie, ale nie wiedzieliśmy dokładnie, w którym miejscu.

Drugiego dnia na powierzchni wiercono kilka otworów jednocześnie. Musieliśmy przewiercić się do nich z góry. Walczyliśmy też o to, żeby oni mieli powietrze. Sztab ludzi opracowywał sposoby podania powietrza. Oprócz normalnych wentylatorów, można wtłoczyć sprężone powietrze rurociągami. Cała kopalnia była pokryta siecią rurociągów wodnych i powietrznych. Wodnych było wiele ze względu na zagrożenie pożarowe. I właśnie one zostały wykorzystane do wtłaczania sprężonego powietrza. Uruchomiliśmy sprężarki, podłączyliśmy i wtłaczaliśmy powietrze do tych rurociągów, wierząc, że którymś z nich powietrze do ludzi na dole dotrze i tak się stało.

Postanowiliśmy też wykorzystać przedwojenne wyrobisko, by przebić się nim na dół. Wskoczyli ratownicy, ale okazało się, że tą drogą dojścia nie było. W pewnym momencie dostaliśmy z dołu sygnał od Romka Wilka, który doszedł jak potem się okazało do telefonu i powiedział. "Tu Wilk, idzie za... " znaczy się zawał. I sygnał się urwał. Wiedzieliśmy jednak precyzyjniej gdzie oni są.

Na powierzchni nadal drążono otwory, by podawać powietrze oraz drążono otwory komunikacyjne. Liczyliśmy się z tym, będziemy tymi otworami wydobywać ludzi. Wierci się je, a następnie wkłada do nich takie kabiny w kształcie cygara, by wydobywać ludzi,. Mieliśmy takie cygaro.

Trzeciego dnia mieliśmy przewiercone 5 otworów. Premier Cyrankiewicz przyjechał i powiedział, jak będziecie potrzebowali wiercić otwór w jakimś miejscu, to burzcie każdy budynek jaki stanie na drodze. Myśleliśmy bowiem, że trzeba będzie rozburzyć dom handlowy centrum Dąbrowy Górniczej. Ostatni otwór wypadł jednak według obliczeń 4 metry koło tego domu.

Zakładaliśmy, że wyciągniemy tym cygarem górników. W to cygaro ja miałem wsiadać i zjechać rurą na dół i ewakuować ludzi, ale to się nie udało. Nie nawiązaliśmy bowiem z nimi łączności. Wilk i ratownicy, którzy też zostali na dole nie doszli do tego miejsca ponownie, bo brakło im tlenu. W tym czasie był spadek ciśnienia na powierzchni.

Akcja w tym miejscu zatrzymała, ale jednocześnie gdzie indziej nawiązaliśmy łączność z górnikami. Sztygar Kowalski rozkręcając rurociąg podsadzkowy uzyskał sygnał od odciętych Na pochylni 33 było 88 osób, jednego nie było, potem okazało się, że zginął.

W trzecim dniu wiedzieliśmy, że ludzie żyją, była łączność przez rurę. By podtrzymać ich organizmy w lepszej kondycji w piłeczkach pingpongowych przetaczano im witaminy. Dostarczaliśmy środki uspokajające. Niektórzy na dole wariowali. Sztygarzy dostali ode mnie polecenie, że jak trzeba to mają w mordę walić, bo to lepsze niżby sobie chłop krzywdę miał zrobić.

Ratownicy na dole i ludzie z dozoru zachowali się fantastycznie. Utrzymywali dyscyplinę. Na dole był nadsztygar Henryk Rak, kierownik oddziału Wiesław Błażejewski i Roman Wilk. Pilnowali, żeby górnicy nie palili papierosów, nie pobili się, a cuda tam robili. Majaczyli, historie życia opowiadali. Uciekali w ciemności. Każdego by szlag trafił od takiego siedzenia w ciemności, ale oni jako dozór musieli odpowiadać za ludzi i czuwać nad nimi. Ci ludzie inni wyszli z tej akcji niż pozostali, bo oni wiedzieli jaki ciężar na nich ciążył. Nie załamali się, bo mieli poczucie obowiązku i odpowiedzialności za ludzi. Wiedzieli też, że Jasiak, czyli ja, prowadzi akcję, a to znaczyło, że ja do nich dojdę choćby nie wiem co. Znali mnie.

W trzecim dniu, zanim do nich zjechałem, miałem awanturę na kopalni. Gierek i wszystkie możliwe partyjne osoby przyjechały, a ludzie się denerwowali, że akcja tak długo trwa, że żadnych wiadomości nie ma, kto żyje. Jak pojechali oficjele wyszedłem do nich, stanąłem i powiedziałem - "Przecież mnie znacie, mieszkam tu, gram z waszymi chłopami w piłkę, nie wyjadę z dołu, dopóki wam ostatniego chłopa nie wyciągnę" - i tłum się rozszedł.

Zjechałem na dół ponownie. Wybieraliśmy pod stropem piasek drążąc dziurę metr na metr saperkami pożyczonymi od wojska. Za tym co odkopał już się zasypywało. Kopano i obudowywano tunel o wymiarach metr na metr. Jeden ratownik za drugim tworzyli żywy taśmociąg, przy pomocy którego wydobywano na powierzchnię piasek z zamułki. Postęp prac to od 1 do 4 metrów na godzinę.

Potem weszliśmy w strefę zawału. Na szczęście piaskowiec mocno się trzymał. Poszliśmy szukać dziury. Wiedziałem, że mniej więcej jesteśmy nad nimi. Weszliśmy nad wyrobisko. Odcięci na dole usłyszeli nasz głos i zobaczyli światła przez szczelinę. Zaczęli krzyczeć. Wycofałem się pieronem, bo się wystraszyłem, że oni zaczną robić dziury od dołu, a tu trzeba było najpierw wszystko zabezpieczyć.

Było strasznie niebezpiecznie. 350 metrów mieliśmy od nich do bezpiecznego miejsca. Nad potencjalnym otworem, którym mogli wyjść wisiał kamień grubości ponad metr, długości 50 metrów i szerokości 5 metrów, skośnie pochylony nad dziurą. Nad nim i pod nim była pustka. Jak by coś trąciło go, to masakra.

Mimo wszystko podjąłem decyzję, że pod tym kamieniem będziemy tych chłopów wyciągać. Każdy który wychodził wyciągany był z tej dziury przeze mnie osobiście i osobiście trzymany za głowę. Po to, żeby mi nie trącnął tego kamienia, żeby go nie ruszył.

Dociskałem im te łby do kolan, żeby nie dotknęli kamienia i ludzi wyprowadziłem.Akcja wyprowadzania trwała około 2,5 godziny. Do transportu na powierzchnię użyto kubłów, w których górnicy byli wyciągani szybem pomocniczym na powierzchnię.

Wysłuchała Maria Zawała

http://politykier.pl/kat,1026511,wid,12890...ml?ticaid=5b503

juz sie z nas smieja..

ehhh - pewnie zaraz pójdzie dalej

Czerwono mi!

DĄBROWA GÓRNICZA

Dąbrowa Górnicza jest miastem przedziwnym, złożonym przede wszystkim z wielkiej płyty. Można nawet powiedzieć, że Dąbrowa jest zagłębiowską odpowiedzią na śląskie Tychy. Różnice jednak widać na każdym kroku - Tychy są od początku do końca sprawnie zaprojektowanym organizmem miejskim, Dąbrowa Górnicza raczej nigdy nie była przez nikogo projektowana. Po prostu powstała i jest.

A powstała dawno, pierwszą wzmiankę o Dąbrowie datuje się na rok 1726. Jako miasto zaczęła funkcjonować w roku 1916, co przyczyniło się do dalszego rozwoju przemysłu na jej terenie. Być może była wtedy całkiem ładnym miastem, na co wskazują przedwojenne fotografie. Dziś jednak centrum Dąbrowy Górniczej wydaje się co najmniej nijakie (poniżej).



Z czego słynie Dąbrowa Górnicza, nieformalna stolica mitycznego Czerwonego Zagłębia*? Przede wszystkim z jednej z największych hut w Europie - Huty Katowice. Poza tym, będąc w Dąbrowie, należy koniecznie zobaczyć socrealistyczny Gołonóg, pomnik Czerwonych Sztandarów, socjalistyczny Pałac Kultury Zagłębia i leżącą nieopodal miasta Pustynię Błędowską. Jednak największą atrakcją turystyczną Dąbrowy wydaje się być nowootwarte Centrum Handlowe Pogoria, którego reklamy słychać we wszystkich lokalnych stacjach radiowych.

To tu dzień w dzień pielgrzymują głodni zakupów mieszkańcy nie tylko Dąbrowy, ale i Sosnowca, Czeladzi, Będzina, Sławkowa, Bukowna i Olkusza. To tu spełniają się ludzkie marzenia - tak przynajmniej mówią reklamy. Ta cudowna galeria handlowa, otwarta miesiąc temu, zaciekawiła nawet moją skromną osobę. Dlatego w pierwszej wolnej chwili pojechałem ją zobaczyć.



Wysiadłem z samochodu, wykonałem zdjęcie swoim Sony Ericssonem. Tak oto zaczął się mój dialog z ochroną obiektu. Panowie ochroniarze chcieli koniecznie wiedzieć w jakiej firmie pracuję i na czyje zlecenie robię zdjęcia. Bowiem Centrum Handlowe Pogoria jest obiektem - podobnie jak poligony wojskowe w czasach Polski Ludowej - nie do fotografowania. Wyśmiałem ich, więc uknuli inny plan. Stwierdzili, że "robiąc zdjęcia ściągam na siebie zainteresowanie policji" i "jeśli jakiś samochód zostanie skradziony z parkingu, ja stanę się pierwszym podejrzanym". Takich głupot nigdy nie słyszałem. Kiedy jednak zaproponowałem im małą wycieczkę do szefa obiektu aby omówić tę jakże interesującą sprawę, panowie szybko się wycofali. Szkoda, mogło być fajnie.

Znów Dąbrowa Górnicza okazała się miastem dla prawdziwych mężczyzn. Ja sobie dałem radę. Jednak apeluję do młodych matek z dziećmi - nie fotografujcie Dąbrowy. Zwłaszcza Centrum Handlowego Pogoria, w którym do dziś panują czerwone zasady. Taki mały, sympatyczny skansen.

Jak pisał Tadeusz Konwicki... "Zbudowaliśmy Socjalizm".

Dąbrowa Górnicza

Teraz we wtorek na TVN ma być dokument o katastrofie w KWK Paryż. Emisja bodaj o 21:30

Oglądam sobie właśnie Szymona na tvn, a tu już 2 nawiązania do Dąbrowy.
Najpierw może nie o Dąbrowie, ale o kandydacie Stachowiczu.
Drugie nawiązanie przy okazji kabaretu Ani Mru Mru.

Oglądam sobie właśnie Szymona na tvn, a tu już 2 nawiązania do Dąbrowy.
Najpierw może nie o Dąbrowie, ale o kandydacie Stachowiczu.
Drugie nawiązanie przy okazji kabaretu Ani Mru Mru.

Bardzo ciekawy był ten dzisiejszy program na TVN, zastanawia mnie właściwie jedno: do górników wyciągali przez szyb Koszelew, odwierty do nich robili w centrum przed społem - nie kumam jednak gdzie się znajdował ten zbiornik Jadwiga II. Może mi go ktoś nanieść na mapę? Mam też nadzieję, że ktoś to nagrał i kiedyś wrzuci na forum.

Osadnik Jadwiga II znajdował się na północ od kopalni, mniej więcej tu: http://www.zumi.pl/,,,19.1651198,50.329782...ointY=50.330536 - tak mi się kojarzy, że został zlikwidowany w latach 70. (druga możliwość, bo internet czasem kłamie - że jest to nadal istniejący osadnik na prawo od chorągiewki, jak dorwę jakąś mapę - sprawdzę. Choć pewnie i tak już tu nikt nie będzie tym zainteresowany )

Mam też nadzieję, że ktoś to nagrał i kiedyś wrzuci na forum.

Spokojnie ja się ostatnio bardzo interesuję tematyką historii przemysłu w DG. Dodam jeszcze, że zapamiętałem sobie z początku programu numer kroniki filmowej (dokładnie 32/69) teraz na nią poluję.

Osadnik Jadwiga II znajdował się na północ od kopalni, mniej więcej tu: http://www.zumi.pl/,,,19.1651198,50.329782...ointY=50.330536 - tak mi się kojarzy, że został zlikwidowany w latach 70. (druga możliwość, bo internet czasem kłamie - że jest to nadal istniejący osadnik na prawo od chorągiewki, jak dorwę jakąś mapę - sprawdzę. Choć pewnie i tak już tu nikt nie będzie tym zainteresowany )

Fajne były te zdjęcia współczesne sprzed Domu Centrum Społem. Mam nadzieję, że nikt nie wyrobi sobie opinii na temat DG na podstawie naszego centrum. Szkoda że nie zdecydowali się zburzyć tej perełki architektury skoro mieli zgodę "z góry"