Odpowiedzi

[bzenek]

Za: Dziennik Zachodni:
http://dabrowagornicza.naszemiasto.pl/wyda...nia/428665.html

-----------------------------------------------------------------------------------

Zebrali ponad sto tysiĘcy

PoniedziaŁek, 13 grudnia 2004r.

W Szpitalu Specjalistycznym im. Sz. Starkiewicza ma powstaĆ
pododdziaŁ udarowy na oddziale neurologii. Obecnie ponad poŁowa z 42 ŁÓŻek zajĘta jest tam przez pacjentÓw, majĄcych problemy neurologiczne.
ZbierajĄ fundusze
Koszt tego przedsiĘwziĘcia szacuje siĘna kilkaset tys. zŁ, dlatego lekarze i dyrekcja szpitala wciĄŻ zabiegajĄ o potrzebne fundusze. StrzaŁem w dziesiĄtkĘokazaŁ siĘubiegŁotygodniowy koncert w Hali Widowiskowo-Sportowej, ktÓry zgromadziŁ prawie 2 tys. widzÓw.

- DochÓd z biletÓw, prowadzonej kwesty i pieniĄdze przekazane przez sponsorÓw, to ponad 100 tys. zŁ - twierdzi Beata MaŁecka-Libera, dyrektor szpitala.

- Koncert byŁ rzeczywiŚcie udany, sprzedaliŚmy tysiĄc osiemset biletÓw. W przyszŁym roku planujemy kolejne tego typu akcje. JuŻ teraz gromadzimy potrzebny sprzĘt, ktÓry na bieŻĄco jest przez nas wykorzystywany w leczeniu i diagnozowaniu pacjentÓw. SzeŚĆ kardiomonitorÓw, respirator i pompy infuzyjne udaŁo nam siĘpozyskaĆ z Narodowego Programu Profilaktyki ChorÓb Sercowo-Naczyniowych POLKARD. To jednak nie koniec potrzeb. Trzeba bĘdzie kupiĆ aparat doplerowski, a koszt jednego specjalistycznego ŁÓŻka siĘga okoŁo dwÓch tysiĘcy zŁ - mÓwi ElŻbieta Marczewska-Ziemba, ordynator oddziaŁu neurologii.

Jeszcze tylko cztery miesiĄce?
JeŚli uda siĘzgromadziĆ brakujĄce fundusze, nowy pododdziaŁ udarowy byĆ moŻe ruszy juŻ na przeŁomie marca i kwietnia przyszŁego roku.

Zdaniem lekarzy najwaŻniejsze jest, Żeby speŁniaŁ wszystkie wymogi i byŁ w peŁni specjalistyczny. To pozwoli na uzyskanie z NFOZ-u zwrotu pieniĘdzy przeznaczonych na leczenie. Ma wiĘc skŁadaĆ siĘon z dwÓch czĘŚci - szeŚcioŁÓŻkowej sali intensywnego nadzoru oraz kolejnych 14 ŁÓŻek, wykorzystywanych w dalszym leczeniu.

PododdziaŁ bĘdzie stanowiŁ zintegrowanĄ caŁoŚĆ z powstaŁym w styczniu tego roku oddziaŁem rehabilitacji.

- WiĘkszoŚĆ pacjentÓw przyjmujemy w trybie nagŁym, a na oddziale caŁy czas prowadzony jest ostry dyŻur. Nowy pododdziaŁ ma daĆ chorym wiĘksze szanse na przeŻycie, unikniĘcie inwalidztwa i dalszych powikŁań. NajwaŻniejsza jest bowiem staŁa opieka oraz szybkie i fachowe leczenie - stwierdza ordynator Marczewska-Ziemba.

W dĄbrowskim szpitalu od roku realizowany jest rÓwnieŻ program "WyjdĹş z domu". Osoby chore na udar mÓzgu objĘte sĄ opiekĄ medycznĄ i pomocĄ spoŁecznĄ, by po rehabilitacji mogŁy wrÓciĆ do normalnego Życia.

Choroba nie wybiera
W mieŚcie od dawna notuje siĘponadprzeciĘtnĄ iloŚĆ udarÓw mÓzgu. Na 140 tys. mieszkańcÓw powinno teoretycznie przypadaĆ okoŁo 230 zachorowań rocznie, a tymczasem liczba hospitalizowanych pacjentÓw siĘga 350. ChoĆ choroba najczĘŚciej dotyka osoby pomiĘdzy 30 a 50 rokiem Życia, na oddziaŁ trafiajĄ nawet pacjenci 20-kilkuletni.

Piotr Sobierajski - Dziennik Zachodni

[:)]

Umarł, bo był strajk?
wczoraj

"Czy to normalne, że w dzisiejszych czasach człowiek, który ma tylko wrzody żołądka i jest na oddziale chirurgii przed perforacją, umiera bez pomocy? Mówi się tak wiele na temat strajku służby zdrowia, że to nie pacjent jest tarczą w tej walce. Ale ja i moja rodzina doświadczyliśmy czegoś wprost przeciwnego" - napisała Danuta Mora-Rosa do prokuratury w Dąbrowie Górniczej, przedstawiając proces leczenia męża w Szpitalu Specjalistycznym w Dąbrowie Górniczej.

Organy ścigania zajęły się jej skargą. Sprawę przekazano do Prokuratury Rejonowej w Będzinie. Monika Jankowska, zastępczyni prokuratora rejonowego, poinformowała, że wszczęto śledztwo z art. 160 Kodeksu karnego. Przesłuchiwani będą lekarze, potem zostanie powołany zespół biegłych. Z dotychczasowych ustaleń wynika, że to raczej nie strajk wpłynął na sytuację pacjenta, ale być może doszło do błędu lekarskiego. Ustalą to biegli.

Zdaniem Danuty Mory-Rosy, w dąbrowskim szpitalu jej mąż nie mógł liczyć na profesjonalną opiekę właśnie z powodu strajków.

- Słyszałam, że personel strajkuje, więc nie ma czasu dla pacjentów. Nawet podstawowe badania męża musiałam sama sfinansować - opowiada wdowa.

8 lipca tego roku 54-letni Jan Rosa poczuł się źle, bolał go brzuch, nagle zaczął wymiotować. Jego żona, pielęgniarka z wykształcenia, zorientowała się, że to nie jest skutek zwykłego zatrucia. Gdy torsje nie ustawały przez kilka godzin, zadzwoniła na pogotowie. Dyspozytorka nie chciała jednak wysłać karetki. Wtedy Danuta Mora-Rosa wezwała lekarza rodzinnego, który uznał, że stan pacjenta jest niepokojący. Zabrał go do dąbrowskiego szpitala o trzeciej w nocy. Pacjent trafił na izbę przyjęć.

- Leżał bez pomocy, wciąż wymiotując. Dopiero po mojej interwencji osłabionego męża podłączono do kroplówki. Nie wykonano mu żadnych badań. Zostawiłam go w szpitalu, ale wkrótce mąż sam przyszedł do domu, chociaż wyglądał strasznie. Skarżył się, że usiłowano się go pozbyć. Wmawiano mu, że przez niego śmierdzi cały oddział. Dostał tylko receptę na biegunkę i zatrucie. W domu znowu zaczął wymiotować zakrzepłą krwią, nie mógł ustać na nogach. Wróciłam z nim do szpitala - dodaje pani Danuta.

Podkreśla, że przyjęto ich niechętnie. Musiała interweniować, żeby trafił na oddział chirurgii. Ale lekarz dyżurny uprzedził, że i tak żadnych badań mu nie wykonają, bo z powodu strajku nie mają dostępu do urządzeń gastroskopii. Podłączono go znowu do kroplówki. Pacjent był już bardzo słaby. Nikt nie wiedział, co mu naprawdę jest. Żona załatwiła choremu badania w innym szpitalu, ale ordynator dąbrowskiej chirurgii nie zgodził się na transport karetką. Tylko dzięki własnemu ubezpieczeniu mogła zamówić ambulans i zawieźć na analizy do innego szpitala wymęczonego ciągłymi wymiotami męża .

- Gdy ordynator oddziału chirurgii w dąbrowskim szpitalu przeczytał wyniki badań gastroskopijnych, od razu stwierdził, że mam męża zabierać, bo to koniec. Rak zaatakował cały żołądek. Byłam w szoku, nie wiedziałam nic o nowotworze. Byłam nieprzytomna z rozpaczy - wspomina wdowa.

Chociaż ordynator chciał jej męża natychmiast wypisać ze szpitala, poprosiła o jeden dzień, żeby mogła przygotować opiekę nad chorym w domu. Jan Rosa szybko dowiedział się od personelu, że cierpi na nowotwór i załamał się psychicznie.

- Nie wiem, dlaczego ordynator tak twierdził, skoro wyniki badań nic nie mówiły o raku. Ale na drugi dzień o godzinie piątej rano doszło do perforacji żołądka. Mąż wił się w bólach. To było piekło. Dopiero o 10 trafił na stół operacyjny - dodaje pani Danuta.

Okazało się, że pacjent choruje nie na nowotwór, ale na wrzody żołądka. Po operacji, którą wykonano 11 lipca, pacjent gorączkował. Poinformowano ją, że tak bywa po zabiegach i trzeba czekać. Dopiero po siedmiu dniach ustalono, że powstał ropień przeponowy. Ponownie zoperowano pacjenta, który poczuł się jeszcze gorzej i miał krwotoki.

- Leżał cały we krwi. Lekarz powiedział, że oczyszcza się żołądek i nie ma co panikować. Kazano mu nawet samemu chodzić do toalety. Próbował to robić ze stojakiem i z kroplówką, ale zemdlał na korytarzu - mówi żona.

Stan pacjenta nie poprawiał się, wyglądał coraz gorzej, wciąż krwawił i cierpiał. 25 lipca przeprowadzono trzecią operację. Po niej Jan Rosa przeżył tylko pięć godzin.

- Straciłam męża, którego bardzo kochałam. Osierocił 16-letnią córkę. Wiem o trudnościach w służbie zdrowia. Ale nie spotkałam się jeszcze z taką znieczulicą - mówi żona zmarłego.

Do prokuratury napisała: "Pracowałam z chorymi ludźmi, ale nigdy nie widziałam tyle niechęci ze strony lekarzy, kamiennych twarzy pielęgniarek i takiego traktowania pacjentów". Dodaje, że na korytarzach dąbrowskiego szpitala podczas strajków wisiał napis: "Pacjenci nie są naszą tarczą". Uważa, że to kłamstwo. - Mojego męża nie zbadano, nie postawiono mu prawidłowej diagnozy, złamano go psychicznie błędną informacją o raku - kończy Danuta Mora-Rosa. Po śmierci męża musiała korzystać z pomocy psychologa. Teraz zdecydowała się oddać sprawę do prokuratury.

Szpital nie komentuje sytuacji. Zdaniem dyrekcji, w szpitalu nikt nie pozostaje bez pomocy. Jeśli ktoś uważa inaczej i czuje się pokrzywdzony, zawsze może oddać sprawę do sądu.

- Nie mam nic do powiedzenia w sprawie skargi dotyczącej przebiegu leczenia pacjenta Jana Rosy. Jeśli zdaniem żony pacjenta doszło do zaniedbań z naszej strony, to trzeba te wątpliwości obiektywnie wyjaśnić - stwierdza Zbigniew Grzywnowicz, dyrektor Szpitala Specjalistycznego w Dąbrowie Górniczej.


Rzecznik przyjmuje zażalenia

Rzecznik Praw Pacjenta w śląskim oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia odpowiada na pytania osób ubezpieczonych, wyjaśnia sprawy i skargi przez nich zgłaszane. Zadania RPP dotyczą także przestrzegania praw pacjentów -zwłaszcza łamania praw ubezpieczonych w placówkach, która mają kontrakty ze śląskim NFZ.

Rzecznik przyjmuje w poniedziałki od 14 do 17 oraz w czwartki od 9 do 14 w Katowicach przy ul. Kossutha 13, telefon:

0-32-735 -17-07.


Można się poskarżyć w Biurze Praw Pacjenta

Każdy, kto uważa, że przebieg leczenia lub jego zaniechanie wyczerpuje znamiona przestępstwa z Kodeksu karnego, może złożyć do prokuratury doniesienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w celu zbadania odpowiedzialności karnej.

Można przedtem skonsultować się telefonicznie lub osobiście z Biurem Praw Pacjenta przy Ministerstwie Zdrowia.

Bezpłatna infolinia:

0-800-190-590,

pn.- pt. w godz. 9- 21

Biuro Praw Pacjenta przy Ministrze Zdrowia przyjmuje skargi pacjentów z całej Polski.

Oto adres: ul. Długa 38/40 Warszawa 00-238

tel./faks: 0-22-635-75-78

Biuro czynne: pn. - pt. w godz. 8.15 - 16.15

Konsultanci medyczni Biura przyjmują pn.- czw. w godz. 15.30- 19.30.
Grażyna Kuźnik - POLSKA Dziennik Zachodni