Wieża Eiffla to stalowa wieża w Paryżu, obecnie najbardziej znany punkt orientacyjny w Paryżu. Zbudowany w latach 1887-1889, był najwyższym budynkiem na świecie do 1930 roku, kiedy to ukończono Chrysler Building, o wysokości 300,65 metrów (1000 stóp). Obecnie, wraz z anteną na szczycie, mierzy 324 metry. Nazwa wieży pochodzi od jej projektanta, Gustave'a Eiffela.
Wieża Eiffla została zbudowana w celu upamiętnienia setnej rocznicy Wielkiej Rewolucji Francuskiej i Wystawy Światowej, która odbyła się w Paryżu w 1889 roku i pierwotnie miała stać tam tylko przez 20 lat, do 1909 roku. Jednak ze względu na swoje znaczenie jako stacja meteorologiczna, a później jako nadajnik radiowy i telewizyjny, została zachowana. Początkowo paryżanie nienawidzili budynku, nazywając go cierniem w ich boku. Pisarz Guy de Maupassant regularnie odwiedzał restaurację w wieży, twierdząc, że jest to jedyne miejsce w Paryżu, z którego nie musi patrzeć na wieżę. Wśród krytyków budynku znaleźli się Émile Zola i Alexander Dumas[1] Po kosztownym utrzymaniu wieży, czeski oszust Viktor Lustig dwukrotnie próbował fałszywie sprzedać ją na złom w 1925 roku.