[Slyzaba]

Michu - zbierasz pocztówki? Teraz jest na allegro ciekawy rarytas (Żmigród za 380pln - 8 dni do końca licytacji )

Kilka informacji w sprawie kartki, o którą pytałeś: na pewno nie jest to Dąbrowa Górnicza!
Kartka przedstawia całkowicie inne miasto. Normalnym zjawiskiem było kiedyś to, że drukarnia z miasta X produkowała pocztówki z miasta Y. W tym przypadku Jermułowiczowi został prawdopodobnie naddatek z jakiegoś innego miasta więc postanowił je 'przechrzcić' na dąbrowskie pocztówki.

Kartka ma bardziej filokartystyczną wartość i jest swego rodzaju ciekawostką.

= = = = = =

Dzisiaj zauważyłem, że zaczęło się burzenie dużej kamienicy zaraz przy dworcu w centrum, przy ulicy Kolejowej. Orientujecie się może jak stary to był budynek, jakie miał przeznaczenie etc?

Ten post edytował Slyzaba śro, 20 lip 2011 - 20:47

[Master]

Przy Kolejowej sa chyba 3 kamienice do wyburzenia, przy Limanowskiego 2 oraz na Sienkiewicza na dole na wprost Sportowego, taka całkiem okazała 4-5 kondygnacyjna

[BARES]

Przy Kolejowej sa chyba 3 kamienice do wyburzenia, przy Limanowskiego 2 oraz na Sienkiewicza na dole na wprost Sportowego, taka całkiem okazała 4-5 kondygnacyjna

Jak chodzi o Limanowskiego to te budynki już od dłuższego czasu miały być wyburzane, już w 2007 r większość pomieszczeń to były pustostany, w jednym lokalu zamieszkiwali Romowie, takie obiekty powinno się w pierwszym szeregu likwidować.

[BARES]

Sztygarka symbolem miasta


Piotr Sobierajski

Budynek, w którym od 1998 roku ma swoją siedzibę Muzeum Miejskie Sztygarka, jest najstarszym w mieście, wybudowanym w stylu neogotyckim, który przetrwał do dziś. A jego początki sięgają lat 1839-42, kiedy powstał według projektu znanego architekta włoskiego pochodzenia Franciszka Marii Lanci'ego.


Kolejne pawilony wokół Sztygarki mieściły między innymi internat


Budynek obecnego muzeum powstał w latach 1839-42. Był milczącym świadkiem historycznych wydarzeń


fot. Materiały Muzeum Miejskiego Sztygarka

Początkowo miał się w nim mieścić szpital górniczy im. świętego Józefa, ale ostatecznie zamienił swoje przeznaczenie na biurowiec zarządu Zachodniego Okręgu Górniczego. Tak też było do 1870 roku. W 1889 roku budynek trafił do Szkoły Górniczej "Sztygarka", z którą związał swoje losy z krótkimi przerwami na kolejne dziesięciolecia. Teren został ogrodzony, zaczęły powstawać pierwsze warsztaty, a w 1900 roku internat szkolny. Był tam, gdzie dziś znajduje się główne wejście do Zespołu Szkół Zawodowych "Sztygarka". Po wybuchu I wojny światowej to właśnie w murach "Sztygarki" utworzono koszary i punkt werbunkowy do Legionów Polskich. Dziś cała ulica w dzielnicy Mydlice, prowadząca w kierunku Alei Róż, nosi właśnie nazwę Legionów Polskich. Wcześniej była to ul. 27 Stycznia.

Szkoła ponownie wznowiła działalność edukacyjną w 1919 roku, pod szyldem Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica.

- Powstał trzeci pawilon, z kolumnami, rozbudowane zostały warsztaty

szkolne. Można powiedzieć, że powstała tu szkoła na miarę dzisiejszych zajęć studenckich. A do tego w 1929 roku powstała tu kopalnia ćwiczebna. Pojawił się pomysł przebudowy budynku, by wyglądał tak, jak AGH w Krakowie, ale przed wojną nie udało się wprowadzić tych planów w życie - mówi Arkadiusz Rybak, dyrektor dąbrowskiego Muzeum. W czasie II wojny światowej warsztaty zamieniono na produkcję zbrojeniową, a kopalnia służyła jako naturalny schron przeciwlotniczy. Po wojnie w murach "Sztygarki" na nowo powstało Muzeum Geologiczne, jedno z najbardziej cenionych w kraju, ze zbiorami, które w latach 70. osiągnęły liczbę ok. 3 tys. okazów. Zainstalowała się tutaj także Politechnika Śląska, powstało laboratorium zgazowania węgla. Obecnie w ZSZ Sztygarka działa zamiejscowy oddział Akademii Górniczo-Hutniczej Krakowie.

[BARES]

Historia pomnika Stanisława Staszica


Piotr Sobierajski
Postać Stanisława Staszica, wybitnego filozofa, publicysty, geologa, ale także m.in. ministra stanu Królestwa Polskiego, miała ogromny wpływ na dzieje ziem, na których powstała współczesna Dąbrowa Górnicza. Nic więc dziwnego, że w 1962 roku przed ówczesną Szkołą Górniczo-Hutniczą w naszym mieście stanął jego pomnik, a samo wydarzenie odbiło się szerokim echem w całym regionie zagłębiowskim.




Dzięki m.in. zaangażowaniu Stanisława Staszica w kopalni Reden rozpoczęło się wydobycie węgla, a potem budowa kolonii górniczej. Przed 1830 rokiem liczyła ona już ok. 70 domków. Jemu można też zawdzięczać powstanie huty cynku "Konstanty". Korzeni szkoły górniczej w Dąbrowie Górniczej, która oficjalnie zainaugurowała swoją działalność w 1889 roku, też należałoby szukać w kieleckiej Akademicznej Szkole Górniczej, założonej z inicjatywy tego wybitnego Polaka. Po wielu perturbacjach, związanych m.in. ze strajkiem w 1905 roku oraz działaniami wojennymi w czasie I wojny światowej, kiedy szkoła była zamykana, w 1919 roku ponownie wznowiła działalność. Tym razem była to Państwowa Szkoła Górnicza i Hutnicza, której patronem został Stanisław Staszic.

Pomnik, upamiętniający dzieło prezesa Towarzystwa Przyjaciół Nauk, do dziś stoi na skwerze pomiędzy ulicami Górniczą i Legionów Polskich, w pobliżu Muzeum Miejskiego Sztygarka oraz Zespołu Szkół Zawodowych, któremu niezmiennie patronuje. Inicjatywa

jego budowy zrodziła się w 1958 roku, a na ten pomysł wpadli wychowankowie szkoły. W tym samym roku wmurowany został kamień węgielny. Rozpoczęła się także zbiórka niezbędnych funduszy, a po trzech latach można było już podziwiać ostateczny efekt tych starań. Pomnik powstał według projektu rzeźbiarzy Jerzego Kwiatkowskiego oraz Kazimierza Madeja. Odlew wykonany został w hucie w Gliwicach.

Odsłonięcie pomnika miało niezwykle uroczysty charakter, a to wszystko działo się 30 września 1962 roku i połączone było ze zjazdem wychowanków "Sztygarki". Na cokole znalazł się napis: "Stanisław Staszic 1755-1826. Wielkiemu Polakowi, którego umysł i serce służyły Ojczyźnie - jej przyszłości. Wychowankowie Szkoły Górniczo-Hutniczej w Dąbrowie Górniczej. Wrzesień 1962".

Na terenie Zespołu Szkół Zawodowych Sztygarka znajduje się także pamiątkowy obelisk, upamiętniający stulecie istnienia tej zasłużonej dla miasta i regionu placówki edukacyjnej. To także inicjatywa wychowanków. Obelisk pojawił się na placu szkolnym w 1989 roku. Widnieje na nim napis: "W dowód pamięci i głębokiego szacunku dla wszystkich pokoleń, które dzieliły losy Szkoły Górniczej Sztygarki, wniosły trwały wkład w jej rozkwit i rozwój polskiego górnictwa. W 100-lecie działalności szkoły w Dąbrowie Górniczej wdzięczni wychowankowie. Grudzień 1989".

[BARES]

Dąbrowianin Robert Winkler ma ogromną kolekcję starych pocztówek


Piotr Sobierajski

Od mojego spotkania z dąbrowianinem, Robertem Winklerem minęło ładnych kilka lat. Już wtedy widać było, że zbieranie pocztówek oraz piwnych etykiet, to jego prawdziwa pasja.


Budynek poczty istnieje do dziś, ale starych tramwajów i konnych wozów próżno szukać w śródmieściu


arc
Czas mija, ale nic się w tej materii nie zmieniło. Nadal stara się powiększać swoją niecodzienną kolekcję, choć teraz wyspecjalizował się w konkretnych dziedzinach. Nie zabiega o wszystkie etykiety, umieszczone na butelkach ze złocistym napojem, ale tylko te związane z województwem śląskim, przedwojenne. Zawsze z chęcią i błyskiem w oku sięga też do kilku albumów, w których skrupulatnie pogrupowane są też pocztówki z wizerunkiem Dąbrowy Górniczej. Najcenniejsze są oczywiście te przedwojenne oraz z początków minionego wieku.

Do kolekcji dąbrowskich pocztówek, która przed sześcioma laty liczyła około 250 dołączyły kolejne. Jest ich już 320, w tym prawie sto z czasów przed drugą wojną światową. Przedstawiają m.in. kopalnie Reden i Flora, ulice Szosową (dziś Sobieskiego), czy bazylikę Matki Boskiej Anielskiej.

- Nie jest łatwo zdobyć przedwojenne pocztówki. Te, które gdzieś uchowały się wśród znajomych, rodziny albo udało mi się na nie natrafić na giełdach staroci, są już

w moim posiadaniu. Nie można się jednak zniechęcać. Cały czas poszukuje kolejnych, w czym bardzo pomocny jest internet i bezpośredni kontakt z innymi kolekcjonerami - przyznaje Robert Winkler. - Można też natrafić na oferty kupna takich pocztówek, czy piwnych etykiet, ale czasami ceny są dość wygórowane. Najbardziej cieszą więc te chwile, kiedy uda się zdobyć coś do kolekcji w drodze wymiany - dodaje.

Jedną z najcenniejszych pocztówek w kolekcji pana Roberta jest ta z 1963 roku. Dlaczego, skoro nie należy do najstarszych? - Bo właśnie na niej uwidoczniony jest blok przy ulicy Kasprzaka 10, w którym obecnie mieszkam - wyjaśnia dąbrowianin. Wiele kartek w jego zbiorach przedstawia m.in. byłą Hutę Katowice (dziś ArcelorMittal Poland), gdzie pracuje, Hutę Bankową czy jeziora Pogoria. Mnie osobiście zainteresowały te, na których widać kąpielisko w parku Hallera. Pewnie wielu z Was już nie pamięta, ale w pobliżu dzisiejszej hali Centrum można się było popluskać w odkrytych basenach. Dość "dziwnie" wygląda też centrum miasta bez "superjednostki", ale za to z czerwonym Jelczem - "ogórkiem" na przystanku.

Swoją kolekcję piwnych etykiet pan Robert zawęził do tych z woj. śląskiego, przedwojennych. W sumie ma ich teraz około 360, z czego 260 sprzed 1939 roku. Aż 120 z nich związanych jest z zagłębiowskimi browarami w Sosnowcu i Będzinie (Gambrinus i Korona), a jak przyznaje dąbrowianin w całym woj. śląskim istniało ich wówczas czternaście.

- Część mojej kolekcji można było zobaczyć ostatnio w Zamku Sieleckim, na wystawie związanej z browarnictwem. Cały czas poszukuje także oczywiście nowych, ale to też wymaga czasami sporo wysiłku - przyznaje pan Robert. Jeśli ktoś byłby zainteresowany wymianą pocztówek lub etykiet z dąbrowianinem można skontaktować się z nim pod nr tel. 501 985 369.

[Rysiu_dg]

Ostatnie zdjęcie to chyba nie Dąbrowa?

[georgeb]

Ostatnie zdjecie to DG tylko nie ma superjednostki jeszcze, lata mijają a centrum naszego miasta wygląda zdecydowanie gorzej niż na tej fotografii, śmierdzące budy i blaszaki, wszystko oblepione obskurnymi reklamami, czy nie ma w urzędzie miasta osoby odpowiedzialnej za ten syf.
end oftopic

[Bartek]

Ostatnia fota jest bajeczna. Powiem wam, że wiele bym dał żeby centrum z powrotem tak wyglądało, oczywiście z modyfikacją na nowoczesne tramwaje i autobusy, ale bez tych cholernych PRL'owskich blokowisk, bud z kebabami i całym tym miszmaszem małej architektury.

[Slyzaba]

Czy ktoś rozpoznaje budynek w tle? Podobno jest do Dąbrowa Górnicza?



Ten post edytował Slyzaba pon, 08 sie 2011 - 13:47

[Slyzaba]

ktokolwiek? jedyny charakterystyczny punkt to te dwa balkony i kolumny przy wejściu w budynku po prawej stronie...

[KJS]

strzelam i pewnie nie trafie - te chlopaki moga stac w poblizu dzisiejszej sztygarki? dokladnie tam gdzie stoi pomnik staszica dzis

[Slyzaba]

KJS - to nie to miejsce. Przy Sztygarce nie było nigdy takiego placu i b. b. szerokiego chodnika. To bardziej mogłyby być okolice centrum - Sobieskiego?

[mawwm]

może to być ul. Sobieskiego za skrzyżowaniem z Żeromskiego

Ten post edytował mawwm śro, 10 sie 2011 - 11:37

[bea1120]

a czy wówczas nie było już linii tramwajowej (skoro ktoś wskazuje ul. Sobieskiego)?

jeśli bardzo Cię to nurtuje skontaktuj się z Panem Winklerem, może w Jego zbiorach fotka się powtórzy:
http://dabrowagornicza.naszemiasto.pl/serw...id.html#galeria

najpierw obstawiałam tę pocztówkę (element 2 balkonów [jeden pod drugim]) ale budynek zbyt wąski:
www.staremiejsca.pl

kolumny z balkonem znalazłam podobne (raczej jako ciekawostka):
www.dawnadabrowa.pl

i znów element kolumn z balkonem (jednym):
www.dawnadabrowa.pl

[BARES]

W Resursie Obywatelskiej toczyło się życie


Piotr Sobierajski

Budynek Resursy powstał w 1895 roku. Gościły w nim m.in. Maria Konopnicka, Eliza Orzeszkowa, Helena Modrzejewska...





Resursa Obywatelska jest jednym z najstarszych, reprezentacyjnych budynków w naszym mieście, który przetrwał do dziś. Nieodłącznie związany z historią Dąbrowy Górniczej przechodził różne koleje losu, a dziś trafił w ręce prywatne.

Powstał w 1895 roku w rejonie ówczesnych ulic Targowej i św. Józefa, a potem od 1917 roku 3 Maja, która była jedną z najważniejszych ulic Dąbrowy Górniczej, wokół której koncentrowało się codzienne życie. - Na pomysł budowy Resursy wpadła grupa miejscowych przemysłowców i właścicieli ziemskich, którzy poszukiwali odpowiedniego miejsca spotkań dla inteligencji technicznej. Powstał więc swego rodzaju klub towarzyski, pełniąca rolę czegoś na kształt domu kultury - mówi Arkadiusz Rybak, dyrektor Muzeum Miejskiego Sztygarka. - W środku znalazła się wielka sala balowa. To właśnie tutaj odbywały się bale, podczas których zbierane były pieniądze na budowę bazyliki Matki Boskiej Anielskiej. Nie brakowało różnorakich pokazów. Około 1900 roku w tym miejscu uczniowie

Sztygarki przygotowali pierwszy pokaz kinematografu i można było zobaczyć wówczas ruchome obrazy - dodaje. W budynku Resursy Obywatelskiej zadomowiło się również Towarzystwo Muzyczne, które prowadziło orkiestrę i chór. Koncert inauguracyjny miał miejsce w 1901 roku. Potem towarzystwo zawiesiło na 12 lat swoją działalność, by ponownie rozpocząć ją w 1917 roku. - Ciekawostką może być fakt, że sam budynek powstał na dawnym szybie wodnym kopalni Reden - mówi Arkadiusz Rybak.

To właśnie w murach Resursy miały miejsce spotkania z ciekawymi osobistościami, przedstawicielami świata kultury. Gościli tu m.in.: Eliza Orzeszkowa, Maria Konopnicka, Helena Modrzejewska oraz Stanisław Przybyszewski.

W czasie II wojny światowej budynek zamieniono na tak zwany Dom Niemiecki. Został otynkowany, przebudowano też wnętrza i wejście główne. - Szkoda, że budynek nie zachował się do dziś w swojej pierwotnej postaci. Powstał z cegły i był przykładem stylu architektonicznego, dominującego wówczas w regionie zagłębiowskim i śląskim - mówi Arkadiusz Rybak.

Po zakończeniu działań wojennych w Resursie ulokował się m.in. komitet PZPR, a także Naczelna Organizacja Techniczna. W ostatnich latach mieścił się tutaj m.in. bank a także znany w całym Zagłębiu pub Graffiti. Dziś w Resursie mieszczą się prywatne furmy.

[Slyzaba]

bea - jakie śledztwo

Roberta Winklera mam przyjemność znać i od czasu do czasu korespondujemy ze sobą (red. Sobieraj ostatnio z nim opublikował kolejny wywiad). To dobry pomysł - prześlę fotkę i zobaczymy czy coś się uda ustalić...

Te balkony ze staremiejsca.pl rzeczywiście podobne ale układ, ilość, kształt okien już niestety inny...

[KJS]

Eleganckie info z radoscia bym to zebral w jedna ksiazke . Bares - czy jestes autorem tych tekstow ?

[BARES]

Cykl poświęcony Dąbrowie to kawał dobrej roboty Muzeum Miejskie Sztygarka oraz redaktora Sobierajskiego, który powinien za jakże pożyteczną dzielność dostać etat kosztem np. bezradnego Łukasika.

[Slyzaba]

Artykuły rzeczywiście ciekawe (o szybie wodnym nie miałem pojęcia). Co do wersji drukowanej: jeśli weźmiemy pod uwagę, że w 2016 będziemy mieć 100lecie praw miejskich to 'mur-beton' będziemy mieć jakąś profesjonalną monografię miasta na 1000 stron