Odpowiedzi

[Bathurst]

Chciałem w tym miejscu zamieścić wszystkie informacje dot. Sroczej Góry. Jest to miejsce z pewnością niezwykłe i pomimo pewnej ochrony prawnej ciągle zasługujące na staranniejsze traktowanie.

Srocza Góra Uchwałą Nr XXI/339/07 z dnia 19 grudnia 2007 roku Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej uznana została stanowiskiem dokumentacyjnym.
Szczególnym celem ochrony stanowiska jest zachowanie odsłonięcia triasowej formacji geologicznej ze względów na jej walory naukowe i dydaktyczne. Odsłonięcie triasowej formacji geologicznej o długości 300 m występujące w części zachodniej Sroczej Góry w Dąbrowie Górniczej – Strzemieszycach umożliwia obserwację osadów środkowego triasu – sprzed 200 mln lat, w odmianie charakterystycznej dla Europy Środkowej w postaci dolnego wapienia muszlowego.

W profilu odsłonięcia zalegają wapienie przeławicone cienkimi wkładkami marglistymi należące do warstw gogolińskich w obrębie, których obserwuje się:

pierwotny skład litologiczny i zróżnicowanie sedymentologiczne morskich osadów wraz z występującą fauną i przejawami aktywności życiowej organizmów bezszkieletowych

efekty działania ciekawych procesów przyrodniczych takich jak sztormy, osuwiska a nawet tsunami procesy tektoniczne (spękania, uskoki), przebieg naturalnych procesów wietrzeniowych oraz procesów krasowych.

http://www.dabrowa-gornicza.pl/strona-222-...mentacyjne.html


Srocza Góra to miejsce szczególnie ciekawe dla geologów - nic dziwnego że Wydział Nauk o Ziemi UŚ jest współtwórcą ścieżki dydaktycznej na jej terenie. Poniżej info ze strony Katedry Geologii Stosowanej

W północnej części Sroczej Góry, na początku projektowanej ścieżki dydaktycznej, znajdują się dwie jaskinie (pkt. 1-2) będące wynikiem eksploatacji wapienia. Eksploatacja ta miała miejsce, przed II wojną światową i aż do lat 70-tych XX w. Na proces powstawania tychże jaskiń miały i mają wpływ zamróz i samoistne obrywanie się bloków skalnych wewnątrz a w niewielkim stopniu zjawiska krasowe. Ściana skalna, w której znajdują się jaskinie, zbudowana jest z wapieni i margli poziomu I wapienia falistego. Dominują wśród nich, z jednej strony, pozostałe w morzu wapienie silnie poryte przez mułojady, a z drugiej wapienie i margle zdeformowane przez podmorskie ruchy osuwiskowe miękkiego jeszcze tj. niezlityfikowanego osadu. Bloki i ściany skalne pokryte są zielonymi murawami naskalnymi - fot. 1 i 2.

Po drodze nadal obserwujemy różnej miąższości warstwy wapienia I poziomu falistego, które ulegały ruchom osuwiskowym. Pofałdowana ławica o miąższości około 1 m, ciągnąca się w kierunku zachodnim jest prawdopodobnie efektem fali tsunami. Za występem skalnym kierujemy się na południe. Kierując się w stronę pkt. 3, patrząc w kierunku wschodnim widzimy duże spękania, kominy krasowe oraz wysypujące się z nich brązowe, gliniaste zwietrzeliny krasowe, muł i piasek - fot. 3, 4 i 5.
W górnej krawędzi ściany dużego, nieczynnego wyrobiska, znajdują się drobne kominy krasowe, a u podnóża duże, omszone kanciaste bloki oderwane od ściany osłabionej przez zespoły prostopadłych do siebie spękań tektonicznych. Na ogół pionowe kominy krasowe powstały na skrzyżowaniach spękań w następstwie rozpuszczania wapieni przez wody opadowe. Proces krasowy nadaje kominowi nieregularny kształt. Na dobrze odpreparowanych fragmentach ściany nadal obserwujemy silnie pofałdowaną wewnętrznie ławicę i drobne uskoki w obrębie wapieni i margli poziomu I wapienia falistego. U podstawy ściany głębszego wyrobiska, ponad gruzem osypiskowym, odsłania się kilka ławic wapieni detrytycznych poziomu wapieni z Pecten i Dadocrinus.

W pkt. 4 natrafiamy na dobrze zachowaną ruinę wapiennika. W wapienniku tym wypalano kamień wapienny na wapno. Na wschód od pieca w górnej części ściany wyrobiska zaobserwujemy ławice z warstwowaniem kopułowym świadczącym o falowaniu sztormowym. Mający szczęście poszukiwacz, łatwo natknie się na skamieniałe fragmenty żyjących tylko w wodach morskich liliowców oraz małży. Liliowce to organizmy o symetrii pięciokątnej, posiadają łodygę, ramiona (złożone z członów zwanych krynoidami) i kielich - fot. 6.

Do pkt. 5 można zejść skrajem osypiska. W kamieniołomie najciekawsza jest północna strona. W jej zachodniej części widoczny jest lej krasowy z małym uskokiem tektonicznym. Po środku ściany znajduje się sztucznie powstałe schronisko z filarem oraz naturalnym kominem krasowym. W południowej dolnej części filara eksponowany jest profil osadów powstałych w płytkim morzu przy działaniu sztormu. Są to ławice powstałe przy dużym udziale liliowców a także małży i ślimaków. Jest to górna część poziomu z Pecten i Dadocrinus. Wyżej w wapieniach i marglach poziomu wapienia I falistego obserwujemy osuwiska podmorskie, które mogły być wywołane falami tsunami. Powyżej nich występują ławice z warstwowaniami kopułowymi typowymi dla sztormów, które oddziaływały na sedymentację w nieco głębszym morzu.

Droga do pkt. 6 jest utrudniona ze względu na bardzo nierówny, stromo nachylony teren i liczne chaszcze. Na szkicu odsłonięcia ta trudniejsza do przejścia ścieżka oznaczona jest symbolem B-B’. W południowo - zachodnim krańcu zarzuconego wyrobiska, u podnóża ściany znajduje się niebezpieczny, ciasny, sztuczny korytarz. W wyrobisku tym obserwujemy najstarsze ławice poziomu wapienia Pecten i Dadocrinus, możliwe do zobaczenia na terenie Sroczej Góry. Niektóre z ławic mają charakter zlepieńców. Otoczaki wewnątrz nich, już podczas powstawania osadu były twarde, gdyż są podrążone przez skałotocza zrodzaju Trypanites. W ławicach tych są także fragmenty innych skamieniałości, jak pojedyńcze człony i łodygi liliowców, małże, ślimaki, kości kręgowców i drobne łuski ryb. Te zlepieńcowate osady powstały w płytkim morzu na skutek rozmywania przez sztormy osądów już stwardniałych - fot. 7 i 8.

http://kgp.wnoz.us.edu.pl/strona,symbol,srocza_gora.html

UWAGA!!! Jaskinie na terenie Sroczej Góry są bardzo niebezpieczne ze względu na kruchy materiał skalny. Lepiej się zastanowić przed wejściem.


Niedługo wrzucę zdjęcia z krótkiej zimowej wycieczki

[prezes]

potwierdzam, miejsce super; odkryte przeze mnie dopiero kilka lat temu przypadkiem przy okazji zabawy w geocaching. Jeśli tylko mogę to chętnie i często tam wracam. Jaskinie tez już eksplorowałem, nie sa zbyt głębokie wielka szkoda, że niestety cała okolica BARDZO zaśmiecona.

Dla zmotoryzowanych polecam wjazd autem od ulicy Strzemieszyckiej zaraz za szkołą podstawową (jadąc od Centrum) w malutką uliczkę w lewo, wjazd dokładnie zaczyna się w zatoczce autobusowej więc łatwo zauważyć, po kilkuset metrach w górę jest troche szerzej i mozna zaparkować kilka aut.

Ten post edytował prezes pon, 11 lut 2013 - 06:36