Odpowiedzi

[rouse]

Zaproszenie na spotkanie z Ks. Tadeuszem Isakowiczem - Zaleskim

Serdecznie zapraszam Państwa na spotkanie autorskie z Ks. Tadeuszem Isakowiczem - Zaleskim w ramach prezentacji nowej książki MOJE ŻYCIE NIELEGALNE
Spotkanie odbędzie się w dniu 3 marca ( poniedziałek) o godz. 17.30 w sali konferencyjnej przy BAZYLICE MATKI BOSKIEJ ANIELSKIEJ, ul. Królowej Jadwigi 15

PS.
Autor Księży wobec bezpieki… tym razem opowiada o swoim życiu. O kresowych, polsko-ormiańskich korzeniach, o powołaniu i pobycie w seminarium, o współpracy z opozycją antykomunistyczną i dwukrotnym pobiciu przez „nieznanych sprawców”. Mówi o fascynacji światem osób niepełnosprawnych intelektualnie, wreszcie – o swoim zaangażowaniu w proces samooczyszczenia Kościoła. Ksiądz Tadeusz nazywa swoje życie „nielegalnym”, bo stale coś w nim robił „nie tak”, wykraczając poza ramy wyznaczone mu przez innych i angażując się w rozmaite działania bez formalnej zgody przełożonych.
Wartka opowieść pogłębia obraz tego nietuzinkowego kapłana, który stał się w ostatnich latach bohaterem mediów i kojarzony bywa wyłącznie z tematem lustracji, chociaż w życiu starał się kierować ideałami Brata Alberta: ubóstwa, skromności i solidarności z najsłabszymi.

[rouse]

Zapraszam na spotkanie z Kazimierzem Świtoniem, które odbędzie się w środę 22 października 2008 r. o godz. 17.00 w sali konferencyjnej przy Bazylice Matki Boskiej Anielskiej ul. Królowej Jadwigi 17

Poniżej przesyłam pełną informacje o Kazimierzu Świtoniu.

Kazimierz Świtoń, ur. 4 VIII 1931 w Katowicach. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Katowicach, elektromonter.
Pracownik Szpitala Klinicznego, Huty Ferrum, Fabryki Superfosfatu, Zakładu Usług Radiowo-Telewizyjnych. W 1967 otworzył we własnym mieszkaniu w Katowicach warsztat naprawy sprzętu RTV, tzw. „pogotowie telewizyjne”. W grudniu 1976 wystosował listy protestacyjne do Przewodniczącego Rady Państwa oraz Marszałka Sejmu PRL. W maju 1977 przyłączył się do zorganizowanego przez KOR w kościele św. Marcina w Warszawie protestu głodowego przeciw represjom wobec robotników Ursusa i Radomia. Założył w swoim mieszkaniu Punkt Konsultacyjno-Informacyjny ROPCiO. 23 II 1978 wraz z Romanem Kściuszkiem, Ignacym Pinesem, Tadeuszem Kickim i Władysławem Suleckim założył w Katowicach pierwszy w Polsce Komitet Wolnych Związków Zawodowych, za co spotkały go liczne represje, m.in. zatrzymania na 48 godzin, kilkutygodniowy areszt, cofnięcie zezwolenia na prowadzenie warsztatu usługowego. W sierpniu 1978 wszedł w skład redakcji miesięcznika „Ruch Związkowy”. W X 1978 zatrzymany i pobity przez czterech milicjantów, a następnie aresztowany i oskarżony o pobicie swoich oprawców. 2 III 1979 skazany na rok więzienia; wyrok nie był prawomocny i dzień później został warunkowo zwolniony. W XII 1978 wybrany do Rady Sygnatariuszy ROPCiO. Uczestniczył w dwóch głodówkach protestacyjnych (w Bazylice Matki Boskiej Piekarskiej w Piekarach Śląskich w V 1979 oraz w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej w V 1980).
3 IX 1980 wszedł w skład Komitetu Strajkowego Huty Katowice. Po jego przekształceniu został sekretarzem MKR, następnie MKZ, 30 IV 1981 usunięty z Zarządu MKZ. W VII delegat na I WZD, członek ZR Śląsko-Dąbrowskiego, delegat na I KZD. Internowany 13 XII 1981, zwolniony 6 II 1982 ze względu na stan zdrowia. 4 XII 1983 aresztowany podczas próby wmurowania tablicy upamiętniającej śmierć górników KWK Wujek. Zwolniony ze względu na stan zdrowia; sprawę umorzono na mocy amnestii. W II 1988 uczestnik Zgromadzenia Działaczy NSZZ „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w Łączy, został wiceprzewodniczącym RKW Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. W VII 1988 uczestnik strajku KWK „Andaluzja”, następnie wspomagał strajki w Jastrzębiu. W II 1989 uczestnik Zgromadzenia Delegatów NSZZ „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w Ustroniu, wszedł w skład RKW. W III 1988 założyciel Komitetu Budowy Pomnika Górników Poległych 16 XII 1981.
Od 1989 w Chrześcijańsko-Demokratycznym Stronnictwie Pracy, następnie Górnośląskiej Chrześcijańskiej Demokracji. 1991-1993 poseł na Sejm z listy Górnośląskiej Chrześcijańskiej Demokracji. Od 1982 na rencie inwalidzkiej, zamienionej później na emeryturę.

http://dabrowski-klub-gazetypolskiej.blog.onet.pl/