Odpowiedzi

[neodg]

Nie widzę takiego tematu więc zakładam. Zbliża się koniec roku więc chyba warto zacząć dyskusje na temat tego jak w tym roku spisywały się nasze dziewczyny na parkiecie. Nie zakładałem ankiety uważam że jeszcze trochę za wcześniej (zostały bowiem dwa mecze w LSK) ale chyba możemy porozmawiać wstępnie o naszych odczuciach dotyczących zawodniczki roku.
Powiem że osobiście mam ciężki orzech do zgryzienia...ale postawiłbym na Ewelinę Sieczkę. Pewnie zaskakujący wybór ale osobiście uważam że ma niesamowity talent i kiedyś będzie czołową zawodniczką ligi. Już teraz prezentuję się bardzo dobrze i widać że gra sprawia jej przyjemność. Napewno atmosfera i otoczka LSK nieco stresują ale mimo tego jest dobrze. Podoba mi się również gra Marzeny Wilczyńskiej i trochę jestem zawiedziony że tak rzadko pojawia się na parkiecie. Nie można chyba też nie zostać obojętnym wobec gry naszej libero. Pierwszy sezon w LSK a już takie wyniki, w meczu z Gedanią było fantastycznie.

Ten post edytował neodg śro, 19 gru 2007 - 21:14

[filip13]

siatka.org:

Mimo młodego wieku już miała okazję grać na pozycji atakującej i przyjmującej. W ekipie dąbrowskiego beniaminka trener Wiesław Popik powierzył jej bardzo poważną funkcję - odpowiada za przyjęcie zagrywki i obronę.




W inauguracyjnym spotkaniu trochę zjadła mnie trema. Zupełnie inaczej gra się przy pełnej hali. Jednak z meczu na mecz się rozkręcam i "paraliż" mi już nie grozi - mówi Krystyna Tkaczewska (20 l.)




Jak oceniasz początek swojej przygody z pierwszą ligą?




Muszę stwierdzić, że opóźnienie w rozgrywkach, spowodowane przygotowaniem reprezentacji siatkarek do Pucharu Świata, było dla mnie idealnym rozwiązaniem. Miałam więcej czasu na przygotowanie się do rozgrywek ligowych i ten okres intensywnie przepracowałam, co pomału zaczyna procentować. Z meczu na mecz moja forma się stabilizuje i efekty można zaobserwować gołym okiem. Co prawda zdarzają mi się błędy i nie wszystko zawsze przebiega tak, jakbym tego oczekiwała, ale nikt nie jest doskonały. Zdaję sobie sprawę, że do koncertowej gry mi jeszcze wiele brakuje.




Idzie ci coraz lepiej. Zawsze grałaś na tej pozycji?




Muszę przyznać, że w młodzikach miałam okazję sprawdzić się nawet w ataku! Wiadomo, niższa siatka, to i nawet zawodniczka z moim wzrostem (166 cm - przyp. red.) sobie poradzi (śmiech). Można powiedzieć, że jestem uniwersalna i zaradna jak Japonka. Wszędzie na boisku dam sobie radę. Na początku mojej przygody z siatkówką na pozycji libero grała moja siostra bliźniaczka, która jest niższa ode mnie o 10 cm. Cieszę się, że ja teraz gram na tej pozycji i mam nadzieję, że z moich obowiązków na parkiecie wywiązuję się zadowalająco.